The End

Gün ağarıyor , ben hala bir kalemle kül tablası ve bira şişesine savaş açmış durumdayım.
Gün ağarıyor , ben hala bir şarkıyla kulağıma ve düşüncelerime tecavüz eder bir vaziyetteyim.
Gün ağarıyor , ben hala bir lokma yalnızlıkla kendime ve hayallerime yalan söylüyorum.
Güneş battı , gündüz ortası battı  vücudum kül ve şarapla harmanlanmış nefret kokuyor.

Güneş doğmuyor , odam hep karanlık , parlayan tek şey sigara.
Güneş doğmuyor , buruşturup attığım kağıtlar ayağıma dolanıyor , dağılmış olmayan tek şey zaman.
Güneş doğmuyor , perdelerim sigara dumanından griye çalıyor , perdelerim insanları da uzak tutuyor.
Güneş söndü , hayat orası söndü nöronlarımın ilettiği tek şey ölüm.

Güneş batıyor , karanlık zifirleşiyor alacası eksik , onu da benim iğrenç parmaklarım ekliyor.
Güneş batıyor , kirli değil etraf , kirli olan güzel çok şey gördü bu gözler , etraf sadece ölü.
Güneş batıyor , yazar ölmeli ki büyüsün , yazar az uyuyor uyuduğunda karabasanlarla konuşuyor.
Güneş batıyor , deli değil yazar , deli olan çok akıllı tanıdı bu beden , yazar sadece bitti.

Gece çöküyor , ben hala bir kalemle şeytanlarıma ve katillerime teşekkür mektubu yazıyorum.
Gece çöküyor , ben hala bir şarkıyla dünyaya ve kendime veda ediyorum.
Gece çöküyor , ben hala bir lokma uykuyla diz çökmüş azraili bekliyorum.
Güneş battı , Benzedrine* etkisi geçti , ben hala ölüyüm ama nefes alıyorum.



*Benzedrine : İkinci Dünya Savaş'ında ve Vietnam'da askerlere uyarıcı olarak verilen bir tür amfetamin.Beat kuşağı yazarlarının da kullandığı uyuşturucu.Ben mahlasım olarak kullanıyorum.